Ժամանակի անիվը

Մեր կյանքը ժամանակի անիվի անվերջ ընթացքն է: Պտտվում է այն, իր ետեևից տանելով մի  ամբողջ ժողովուրդ, մի մոլորակ:  Պտտվում է: Պտույտի մեջ կորցնում ես քեզ, մոռանում, որ դու էլ ես պտտվում, մոռանում, որ գոյություն ունի ժամանակ, պտույտ: Ու մոռանալով այս ամենը շարունակում ես պտտվել: Կգա մի օր, երբ այդ պտույտի մեջ մի պահ գլուխդ կսկսի ցավել, քեզ կթվա, որ արդեն շատ ես պտտվել, ու այդ ժամանակ դու կմտածես, քո ժամանակի անիվի ամբողջ անցած ճանապարհի մասին: Կխորհես ու կհասկանաս, որ քո ժամանակի անիվի հետագիծը շրջանագիծ էր, որտեղից սկսել էիր ճամփորդությունդ, այդտեղ էլ ավարտեցիր: Բարի վերադարձ: